Simone

In een vorig leven woonde ik op een kwekerij tussen planten, met dieren om mij heen. 

Een hond voor heerlijke wandelingen, kippen die gezelligheid brengen op het erf en eieren geven, varkens voor de goede gesprekken en blij zijnde met alles wat eetbaar is en schapen voor het onderhouden van niet gebruikte kwekerijgrond en die als toegift prachtige wol leveren!

Daar móést ik iets mee doen. Ik ben begonnen met spinnen. Een erg prettige bezigheid, maar het verwerken van de gesponnen wol tot breisels was minder leuk. De wol van Hebridean schapen is stug en prikt en is hierdoor ongeschikt om bv truien of sokken van te breien. In ons dorpskrantje kwam ik toen een advertentie tegen voor een viltcursus bij mij in het dorp. Ik kon me helemaal geen voorstelling maken wat vilten in zou houden, maar heb me direct opgegeven.Een heel bijzondere ervaring was die eerste cursusavond. Zo fascinerend hoe wol door water, zeep en beweging onder je handen ineens verandert in vilt!

Nu, 5 jaren later woon ik in een ander huis, heb een andere baan, leef ik zonder dieren. Het vilten heb ik nooit los kunnen laten,maar meegenomen. En sinds kort heb ik een mooie presentatieruimte waar ik mijn werk kan laten zien en verkopen. Gebruikmakend van de stugge, harige wol maakte ik in het begin vooral stevige tassen en pantoffels. Inmiddels heb ik kennis gemaakt met andere soorten wol en is het verwerken van strandvondsten uit Gambia een belangrijk thema.

Het gebruik van verschillende soorten wol in allerlei kleuren en in combinatie met andere materialen maakt dat de creativiteit die ik in het vilten kwijt kan oneindig is. Daarnaast brengen de geur van wol en zeep, het contact met de materialen en het werken in de stilte van mijn viltruimte mij rust en voldoening.